Hanengevecht

Zo de eerste dagen hebben we asociaal met onze lazy ass bij het zwembad gelegen. In het water, uit het water, even relaxen op de ligstoel en daarna weer afkoelen in het water. Meer kwam er gewoonweg even niet bij ons uit. Maar wat wil je ook; Ivette de eerste dagen erg veel buikpijn, daarna hartstikke verkouden. En nou is het de beurt aan Jeroen, hij is inmiddels bevriend geraakt met de wc. Niet echt fijn. Maar hey, zolang er niemand naar een arts moet of een ziekenhuis is er helemaal niets aan de hand ;-)

Het hotel waar we zitten is netjes, maar eenvoudig. Toch is het nog wel een paar minuten lopen van het strand. Maar omdat we aan het begin van de vakantie zo’n goed nieuws hebben gehoord, hebben we onszelf maar eens goed getrakteerd. De laatste 3 nachten slapen we in super de luxe hotel, met privé strand. Ach, we kijken er nu al naar uit :)
Maar tot die tijd gaan we nog even eerst hier lekker genieten. We hebben nog wel wat uitstapjes op de planning staan, maar hoe en wanneer weten we nog niet. Komt wel.

Vandaag was er een tempelceremonie bij ons hotel. Bali wordt wel genoemd “het eiland van de God” en “Het eiland van duizend tempels”. Ons hotel heeft één van de ongeveer 500.000 tempels op zijn terrein staan. Dit is een kleine tempel speciaal voor de Hindoestaanse werknemers. Het meeste van deze tempels vieren regelmatig hun toewijding. Dit feest heet Odulan en wordt elke 6 maanden volgens de Balinese kalender gehouden, of elke 210 dagen.
Als gasten van het hotel waren wij uitgenodigd bij deze ceremonie. Het hoogtepunt zou gehouden worden tussen 13:00 en 15:00 uur. Via via hadden we al gehoord dat dit een hanengevecht zou worden. De hele dag waren allerlei mensen bezig offers te brengen naar de tempel. De werknemers hadden hun mooiste kleding aan en de hele dag hoorde je Balinese muziek.
Om 13:00 uur begon het dan en gingen we toch even kijken. Daar werden dus inderdaad 2 hanen wild gemaakt om met elkaar in gevecht te gaan. Er waren scherpe messen op hun poten gebonden. Vreselijk eigenlijk. Ivette moest nog even snel naar de kamer en Jeroen ging alvast kijken. Tegen de tijd dat Ivette terugkwam, was het gevecht al over. Één haan is op de vlucht geslagen….. Ergens zei er een stemmetje in ons hoofd; joepie…
Maar er werden al weer andere hanen klaar gemaakt. Gruwelijk eigenlijk….. We konden er eigenlijk ook niet naar kijken en zijn dus ook weer weggelopen. En ja het is waar, ze gaan door totdat er één haan dood is…. Die zagen we later ook liggen.
Even later kwam de priester met een heel gevolg langs lopen om de ceremonie af te sluiten. Ach al met al was het weer een typische Balinese ervaring. Wel leuk om te zien. En we plaatsen toch nog wat foto’s met meer details ;-)

Morgen is het alweer donderdag, jeetje wat gaat de tijd snel. Over een week vliegen we weer naar Nederland. Morgenavond gaan we bij Leo en Icha eten, de ouders van het kindertehuis. Daar kijken we erg naar uit.

Tot snel.
X