De vakantie is bijna voorbij

Ja, het is even geleden dat de laatste weblog is geschreven. De laatste weblog die geplaatst is zaten we nog in Ubud. Afgelopen
zaterdag zijn we van Ubud naar het noorden vertrokken, naar onze laatste villa; Villa Mangga in Lovina. De weg naar Lovina
duurde lang, langer dan we verwacht hadden. Op smalle weggetjes en door arm uitziende dorpjes, reden we hoog door de bergen.
Na dik 3,5 uur rijden kwamen we door Lovina, vanuit de auto hadden we al een duidelijk beeld dat Lovina nog niet echt toeristisch
is. Maar wij rijden nog even verder. Even buiten Lovina rijden we een smal weggetje in, nog smaller als bij ons de fietspaden.
Deze weg is slecht onderhouden en we rijden langs kleine hutjes waar klaarblijkelijk mensen wonen. Ok, er gaat van alles
door ons heen.... Waar leidt deze weg heen? Waar komen we terecht? Na nog ongeveer 10 minuten rijden komen we langs een betonnen
muur en gaat er halverwege een hek open. We zijn dus bij onze villa. Dit is wel even wennen... De villa zelf ziet er uiteraard
prachtig uit. Heel ruim, een mooi zwembad en uitzicht op de zee. Eerst druist dit alles behoorlijk tegen ons gevoel in. Een
grote decadente villa, midden in een dorp waar de mensen weinig hebben. Hoe komt dit over op de mensen in dit dorp? Na een paar
dagen hebben we een gesprek met Kadek, iemand van het kantoor en hij verteld ons dat het aantrekken van toeristen goed is voor
het dorp. Hij hoopt dat er meer van dit soort villa's komen, want daardoor hebben er meer mensen in het dorp baat bij en krijgen
hierdoor werk. Onze huishoudster is hiervan een goed voorbeeld. Doordat zij nu in deze villa een voor hun doen goed
betaalde baan heeft, heeft zij als enige in het dorp een betonnen huis. De rest van de huizen is nog allemaal van hout. Doordat
zij het goed heeft, heeft haar familie en haar verdere naaste omgeving het goed. Na dit te weten, wordt ons gevoel
toch weer een beetje beter...

De dagen in Lovina gingen best snel en zoals jullie gemerkt hebben, hadden we niet echt contact via het wereld wijde web. De
weblog heeft dus even op zich laten wachten. Maar daar komt ook bij kijken dat we de afgelopen dagen niet echt veel hebben
gedaan. Hier was de plek dat eindelijk de boeken uit de koffer kwamen en dat er gelezen werd. De hele vakantie was daar nog
niet echt tijd voor geweest, het waren ook zoveel indrukken de hele tijd ;-)

Wat hebben we de afgelopen dagen gedaan?
Nou zondagmiddag zijn we even naar de stad Lovina geweest. In alles wat we hier gedaan hebben, waren we afhankelijk van onze
chauffeur. Het huis staat namelijk behoorlijk in de rimboe en we zitten overal ver van af. In Lovina zelf blijkt er niet zo veel
te doen, het enige is dat er veel verkopers op je afkomen of je alsjeblieft, alsjeblieft iets van ze wil kopen. Zelfs hele
kleine meisjes komen op je af. Het is triest om te zien dat dit hier gebeurd.... Ook dit geeft een bevestiging dat het Garuda
Huis een goed iets is voor de kinderen hier en dat er eigenlijk veel meer van dit soort huizen moeten komen, maar goed,
dat is een heel ander gesprek natuurlijk....
Maandag zijn we naar een thaise tempel gereden, vlak bij onze villa. Deze tempel stond wat hoger in de bergen en wordt ook
wel de kleine Borobodur genoemd. Het was een heel groot complex en in alle hoeken stond een tempel met mooie boeddhabeelden.
Eens heel wat anders dan al die 1000-en hindoestaanse tempels hier op Bali. Na een uurtje hier te hebben rondgelopen zijn
we naar de Hotsprings gegaan. Deze bestond uit 3 baden gevuld met zwavelwater. De 3 baden hadden verschillende hoogtes en het hoogste
bad, was hier het warmst. Erg lekker vonden wij. Na de hotsprings was het weer tijd om naar de villa te gaan en aldaar lekker
verder te zwemmen in ons eigen zwembad en natuurlijk de zee. Dinsdag was echt een rustdag en zijn wij de villa niet uit geweest.
Heerlijk hoor. Helemaal met onze huishoudster Koman. Zij zorgde erg goed voor ons. We hoefden alleen maar onze wensen door
te geven en zij zorgt voor het ontbijt en het diner en op het moment als we thuis waren ook voor de lunch. Pas hier leerden
we het echte indonesische eten en dat is absoluut niet vies :-)
Woensdag was het vroeg dag en werden we om 6 uur 's ochtends opgehaald in een klein vissersbootje voor onze villa om dolfijnen
te spotten. Met z'n vijfjes achter elkaar zittend gingen we op weg. Alleen de vaartocht op zich al was geweldig. We
zagen de zon mooi opkomen en we hadden de mooiste uitzichten op het vaste land. Al snel zagen we heel wat meer bootjes liggen,
zegmaar 10-tallen en ja hoor, daar zagen we ook de eerste dolfijnen. Op het eerste gezicht lijkt het een dolfijnenjacht.
Je ziet ze zwemmen en alle bootjes varen er op af..... Maar ach, als je dan de dolfijnen ziet zwemmen dan krijg je toch
een ah-gevoel.... Zo mooi om te zien. Na een tijdje voeren de meeste bootjes weer naar het vaste land en bleven wij met een paar
bootjes over. Hierdoor zagen we nog meer dolfijnen. Ze zwommen zo naast onze boot met ons mee en af en toe gaven ze een mooie
springshow weg... Geweldig!
O ja, over het toppunt van toeval gesproken...?? Om 7 uur 's ochtends midden op zee, met 10-tallen bootjes bekenden tegen komen...
Opeens zagen we Brenda en Niels in een bootje zitten... Erg grappig.
Na een kleine 3 uur, waren we weer terug bij onze villa en gingen we met een heerlijk gevoel ontbijten. Weer een ervaring
rijker. Tegen half 11 gingen de ouderen (Albert, Loes en Geertje) op weg na hun laatste toer. Doordat Ivette niet zo lekker was,
bleven Jeroen en Ivette bij de villa, maar daarover later meer...
De ouderen gingen naar de Git Git watervallen. Niemand wist nou precies hoe hoog deze waren, want in verschillende boekjes,
hebben we verschillende hoogtes gelezen, variërend tussen de 30 en 90 meten. Best een verschil. De opdracht: Meten hoe hoog
de waterval nu precies was ;-)
Tegen half 4 waren de ouderen weer terug en ze hadden een heerlijke middag gehad. Met heel wat foto's als bewijs, hebben
ze een mooie waterval gezien. En o ja, hij was héél hoog ;-)

's avonds gebeurde het meest opmerkelijke, maar sommigen vinden dat dit een aparte weblog moet worden. Dus blijf in spanning
en op de volgende log lezen jullie meer....

Doordat de weg naar Lovina best lang duurde en dat we behoorlijk door de bergen moesten is er unaniem besloten om een dag
eerder weg te gaan. En zo zitten we nu in Kuta en zitten we 5 minuten van het vliegveld af. Heerlijk relaxed voor morgen
(vrijdag) als onze lange vliegreis naar Nederland weer gaat beginnen. Allemaal vinden we het nu lekker dat we in Kuta zitten
en dat we vrijdag niet meer een 4 uur lange autotocht moeten maken, voordat we in het vliegtuig stappen. En ach, zo kunnen
we ook weer aclimatiseren naar het westerse leven ;-) Want we zitten natuurlijk in vreselijk luxe hotel, met alles er op en er
aan... Bijzonder detail: dit hotel is nog geen maand open, op 1 september is deze officiëel open gegaan, dus alles is nog
heerlijk nieuw. Niet gek :-)

Nog een paar uur op Bali en dan gaan we deze heerlijke vakantie afsluiten! In totaal zijn we 3 weken weggeweest, maar doordat
we zoveel hebben gedaan en zoveel indrukken hebben opgedaan, voelt het alsof we al veel langer onderweg zijn.