Toeristje spelen op de luxe manier.

Dagje op pad

Jakarta;

Maandag zijn we een dag naar Jakarta geweest. Het plan was eerst om met de trein te gaan. Van Tony ontvingen we een lijstje wat we allemaal deze dag moesten gaan zien. En tussendoor konden we een taxi pakken. Om 17:00 uur moesten we Tony dan ophalen van zijn kantoor, zodat we met hem mee naar huis konden rijden. Maar 's ochtends bij het ontbijt hoorden we dat plannen waren gewijzigd. Tony was om half 6 's ochtends met de trein richting Jakarta gegaan, waardoor wij de hele dag de auto en chauffeur tot onze beschikking hadden. Leuke wijziging. 
Rond 10:00 uur vertrokken we uit Bogor. Het was nog heerlijk druk op de weg. Normaal, zonder files, duurt de rit Bogor - Jakarta 55 minuten. Wij hebben er 2 uur over gedaan. Al rijdend over de ringweg rond Jakarta kregen wij al snel een beeld van deze miljoenenstad. Vlakbij de weg, duizenden hutjes waar mensen wonen. En keek je verder weg richting de stad, zag je grote kantoren en hotels uitsteken. Een groot contrast dus.
Heel veel auto's reden er. Het ziet er een beetje als volgt uit: je hebt 3 rijbanen per richting en dan nog een smalle vluchtstrook. Echter rijden er 6 auto's naast elkaar. En op één of andere manier geven ze elkaar allemaal de ruimte. Soms gaat het wel eens millimeters langs elkaar heen, maar het gaat steeds goed. En o ja, tussen die 6 auto's naast elkaar, rijden er ook nog eens honderden scooters door het verkeer heen. En dan zijn er nog die waaghalzen die midden op weg staan, hun koopwaar proberen te verkopen. Beetje anders dan bij ons.

Vergane glorie;

Onze eerste stop was in de oude haven Sunda Kelepa, waar oude vrachtzeilschepen nog de dienst uitmaken. Ooit was dit een belangrijke handelshaven voor Nederland.  Het lijkt of hier de tijd stil heeft gestaan. Mooie schepen allemaal in de rij in de haven en geen kraanwerkers, maar alles wordt met de hand gelost. Vanaf de kade naar de schepen, liggen smalle, gammele balken, waar de mensen over heen lopen. 
Rotterdam is er niets bij ;)
Daarna zijn we naar de oude Batavia Stad gereden. Een groot plein, waar in het midden een gouverneurshuis staat.  Rondom het plein zie je heel duidelijk aan de bouwstijl dat het om Nederlandse gebouwen gaat. Aan de andere kant van het plein staat het Batavia Kafe. We besloten om hier te gaan lunchen. Als je naar binnen loopt, waan je je helemaal in oude tijden. Koloniale stijl met veel posters en foto's en oude krantenberichten uit de tweede Wereldoorlog. Op de achtergrond hoorde we Charleston muziek uit de speakers komen. Loved it. En op de menukaart stond heel Nederlands; een uitsmijter ;)
Echter terwijl we door deze wijk verder lopen, zien we dat in al die jaren niet alles is onderhouden. Veel gebouwen storten letterlijk in, wel jammer om te zien. 

Toeristische attractie;

Na een kleine dee-toer door de kleine steegjes in Jakarta, kwamen we aan bij het nationaal  moment van Indonesië, op het Merdeka Square (onafhankelijkheidsplein)  Deze is opgericht na de onafhankelijkheid op Nederland. Een groot plein, met in het midden het monument. Rondom het plein, allerlei grote en belangrijke gebouwen, zoals het paleis van de president. Maar tot onze grote verbazing, waren wij de attractie. Iedereen vroeg of ze met ons op de foto mochten. Eerste keer dat een paar schoolkinderen het vroegen, oké, grappig.... Maar het bleef doorgaan. Iemand vroeg of zijn vader met Ivet op de foto mocht. Meisjes (ongeveer 18+ ;-)) die vroegen of ze met Jeroen op de foto mochten. Geweldig. We hebben er smakelijk om gelachen. En ja, toen we rond keken en rond liepen, waren we ook de enige blanke mensen. 

200.000 vakjes;

Na deze leuke belevenis dachten wij dat het tijd was om Tony van zijn kantoor op te halen. Het was 17:00 uur. Maar onze chauffeur had een opdracht gekregen, en die had hij nog niet voldaan. Hij had een heel rijtje met toeristische attracties gekregen, welke hij ons moest laten zien. En het enige wat we nog niet gezien hadden, was de nationale Moskee. Dus reden we daar nog heen. In sneltreinvaart hebben we een rondleiding gehad. Niet alleen wij stonden op tijd, ook onze tourguide. Het gebed begon immers zo weer. Deze grote Moskee biedt plek aan 200.000 mensen.....!!! En deze zijn een paar keer per jaar daar ook allemaal tegelijk aanwezig. Op een normale vrijdag, bidden er ongeveer 50.000 mensen tegelijk. Het plein buiten is zo betegelt dat het allemaal vakjes zijn, één vak is voor één persoon. 

Big Mac index;

Rond 18:00 uur waren we uiteindelijk bij het kantoor van Tony. Snel naar huis. Maar Jakarta, miljoenenstad, daar rij je niet zomaar uit. We hadden een rit van 2 uur voor de boeg. En in die tijd kregen we les in Economie. Tony is voor zijn werk veel aanwezig bij internationale handelsconventies. Hij reist veel en ontmoet veel verschillende mensen en ministers van allerlei landen. We vroegen hem of de Europese crisis gevolgen heeft voor Indonesië. Een leuk en interessant gesprek. In een notendop; Door de Europese crisis, gaat het met de landen er om heen beter. Want de productie in Europa is duur, dus gaan ze naar andere landen. En zo schuift het hele handelsverkeer op. Zo simpel. Maar zo grappig om het van de andere kant te horen. Hij gebruikte hierbij de Bic Mac index als voorbeeld.

Bandung;

Na een heerlijke maaltijd en weer vele mooie gesprekken, was het tijd om naar bed te gaan. Nog even met z'n allen op de foto en daarna tassen pakken. Na een geweldig afscheid, stond vanochtend om 9:00 uur de taxi voor ons klaar om naar Bandung te rijden. Het was echt super om zo bij de familie Liwang onze vakantie te beginnen. 
Na een rit van 5 uur door mooie berglandschappen, theeplantages en rijstvelden, kwamen we aan bij ons hotel in Bandung. Ook een erg drukke stad. Het was tijd om even een middagje rustig aan te doen. Even wandelen en verder chill, met daarbij een heerlijke traditionele Javaanse Massage. Heerlijk :) alles weer los en klaar voor onze treinreis voor morgen. 
Om 8 uur vertrekt onze trein naar Yogyakarta, waar we om 16:00 uur aankomen. 

Tot snel. En foto's volgen. 

X